Historia

Dzieje Szkoły Podstawowej nr 231 w Warszawie przy ulicy Juranda ze Spychowa związane są nierozłącznie z dziejami wsi Białołęka, z jej wzlotami i upadkami. Pierwsza wzmianka o funkcjonowaniu szkoły we wsi Białołęka pochodzi z 1917 roku.

W czasie działań wojennych Białołęka została w znacznym stopniu zniszczona i w roku 1946 wystąpiła konieczność wybudowania szkoły.

Do roku 1948 nauczanie w Białołęce-Wsi obejmowało cztery klasy. Pomieszczenia lekcyjne znajdowały się w prywatnych domach wydzierżawionych przez Inspektorat Oświaty.Szkoła była punktem filialnym Szkoły Podstawowej Nr 42. Posiadała 2 izby lekcyjne. Nauczanie obejmowało 4 młodsze klasy. Dzieci, które ukończyły klasę czwartą, musiały pobierać dalszą naukę w sąsiednich szkołach – Nr 42 przy ul. Toruńskiej i Nr 112 przy ul. Ostródzkiej.

W roku 1959 powstał Komitet Budowy Szkoły, który prócz starań u władz o pozwolenie na budowę szkoły, rozpoczął gromadzenie funduszów i materiałów budowlanych na własną rękę. W Komitecie Budowy Szkoły pracowali: Zygmunt Zaraś – przewodniczący oraz Jan Kubiak, Irena Puszkarska, Stanisław Szulejewski – członkowie.Szkoła miała być oddana do użytku dopiero w grudniu 1961 roku. Decyzją władz postanowiono przyspieszyć budowę i oddać szkołę w sierpniu 1961 roku, aby dzieci mogły normalnie rozpocząć rok szkolny 1961/62.

I chociaż dnia 1 września 1961 roku nastąpiło otwarcie szkoły – była to jedna z dwóch pierwszych szkół wybudowanych w dzielnicy Warszawa – Praga Północ, w ramach akcji „Tysiąc Szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego” – oddano do użytku tylko izby lekcyjne, ponieważ pomieszczenia sanitarne nie były jeszcze wykończone.

Kierownikiem szkoły został Pan Włodzimierz Mędrzycki. Grono pedagogiczne składało się z czterech osób.Szkoła w pierwszym roku pracy liczyła 68 uczniów. Najstarszą klasą była klasa VI. Na rok następny przewidywano zwiększenie tej liczby o 40 uczniów.

Boisko i teren przyszkolny doprowadzono do porządku w 1963 roku – prace porządkowe, niwelacja i zazielenienie kosztowało pół miliona złotych. Dzięki staraniom kierownika szkoły ogrodzono siatką także teren szkolny.

Największą bolączką szkoły – w tamtym okresie – było łączenie klas, co uniemożliwiało normalne i wydatne prowadzenie lekcji. Brakowało książek do, gier do świetlicy, a przede wszystkim pieniędzy.

W 1965 roku na stanowisko kierownika szkoły została powołana Pani Alina Mędrzycka i pełniła tę funkcję do 1969 roku.

We wrześniu 1969 roku kierownikiem szkoły został  Pan Bolesław Pruban.

W  tym czasie, tj. roku szkolnym 1968/69, było już 8 oddziałów i 200 uczniów. Personel szkoły składał się z 12 osób, w tym 9 nauczycieli. Szkoła dysponowała 5 izbami. Zajęcia praktyczne odbywały się w piwnicy. Pomieszczenie to było źle oświetlone i bez  ogrzewania.

Lekcje gimnastyki odbywały się na korytarzu-holu – powodowało to znaczne ograniczenie ćwiczeń określonych w programie. Czynione od lat starania o budowę sali gimnastycznej nie dały dotychczas rezultatu. W szkole nie było przyzwoitej szatni, natrysków, pomieszczeń: dla lekarza i biblioteki oraz sali na pomoce naukowe. Brak było wody zdatnej do picia, stąd ogromne  trudności w przygotowaniu posiłków.

Po 5 latach kierowania placówką udało się Panu Bolesławowi Prubanowi, we wspólnej pracy z zespołem, poprawić  warunki pracy dydaktyczno-wychowawczej. Spowodowano wyasfaltowanie ulicy prowadzącej do szkoły, zorganizowano pracownię zajęć technicznych, uzupełniono wyposażenie w sprzęt i pomoce. Sukcesem było dwukrotnie powiększenie pomieszczenia bibliotecznego, zorganizowanie kancelarii, rozpoczęcie budowy sali gimnastycznej, wspólne odnowienie klas, sukcesywne sprowadzanie pomocy naukowych, sprzętu, książek dla dzieci i nauczycieli, rozpoczęcie działalności świetlicy.We wrześniu 1974 roku dyrektorem szkoły został Pan Piotr Sławiński.

W 1975 roku oddano do użytku salę gimnastyczną – po 14 latach zaadoptowano starą część szkoły, wybudowaną w latach 1947/48.  Zostało także zmodernizowane ogrzewanie.

11 października 1976 roku przy szkole rozpoczął działalność oddział przedszkolny, jako pierwszy tego typu w szkołach północno – praskich. Rozwiązał on problem przygotowania dzieci do podjęcia nauki w szkole. Za wzorowe przygotowanie pracy oddziału  szkoła otrzymała nagrodę w postaci kompletu mebli do klasy I.

W związku z przyłączeniem do Warszawy gmin i osad znajdujących się pod Jabłonną, Nieporętem i Markami w 1978 roku do szkoły zostały włączone dwie małe placówki znajdujące się w osiedlach: Grodzisk i Kobiałka.

Szkoła w Kobiałce była punktem filialnym Szkoły Zbiorczej w Nieporęcie i obejmowała swym zasięgiem wsie: Olesin, Ruskowy Bród, Augustów, Augustówek, Mańki. W trzech klasach uczyło się 27 uczniów. Kierownikiem była Pani Janina Smoczyńska.

Szkoła w Grodzisku była filią Szkoły w Markach. W trzech oddziałach uczyło się 28 uczniów z Grodziska i Kątów Grodziskich. Kierownikiem była Pani Jadwiga Pawluczuk.

Szkoła Podstawowa Nr 231 przy ul. Juranda ze Spychowa stała się szkołą zbiorczą dla obu  tych filii.

Każdego roku wzrastała liczba uczniów i liczba oddziałów. W latach 80-tych uczyło się w szkole ponad 200 uczniów w 9-10 oddziałach.

Pomimo panującej ciasnoty – w ramach kolejnych modernizacji – udało się wydzielić pomieszczenie małej szatni szkolnej oraz wygospodarować salę dla świetlicy.

Co kilka lat rodzice i nauczyciele oraz dyrektor szkoły ponawiali prośbę do kolejnych władz oświatowych i samorządowych o rozpatrzenie możliwości rozbudowy szkoły. Odpowiedź była zawsze taka sama: brak środków finansowych. A poza tym wyjaśniano, że tereny te w planach zagospodarowania przestrzennego przeznaczone były na rozbudowę zaplecza przemysłowego Warszawy a nie budownictwo mieszkaniowe. Dopiero powstanie w 1994 roku Gminy Warszawa-Białołęka dało nadzieję na szybki rozwój słabo doinwestowanych terenów i szansę rozwoju szkół.

Po przejęciu szkoły przez Gminę Warszawa-Białołęka przystąpiono – w 1995 roku – do jej modernizacji: wymieniono okna i system grzewczy centralnego ogrzewania, podłączono wodę z sieci miejskiej. Placówka została wzbogacona w sprzęt  i pomoce szkolne.

W  związku z intensywną rozbudową mieszkaniową  na tzw. „zielonych terenach” Gminy Warszawa-Białołęka i zaistniałą potrzebą tworzenia nowych szkół, w roku 1996 filia w Grodzisku stała się samodzielną Szkołą Podstawową otrzymując Nr 112 – zlikwidowanej szkoły przy ul. Ostródzkiej.

W 1999 roku samodzielną placówką oświatową stała się także filia szkoły w Kobiałce.

Zaczęło się znowu mówić o konieczności rozbudowy szkoły. Tym razem temat ten został podjęty przez władze samorządowe Gminy Warszawa-Białołęka i w roku 1999 przyjęto założenia do planu rozbudowy i modernizacji szkoły.

31.08.2001 roku został ogłoszony przetarg na rozbudowę i modernizację szkoły. Prace remontowe i budowlane rozpoczęły się w grudniu 2001 roku.

Na prośbę Samorządu Uczniowskiego, Rady Rodziców, Grona Pedagogicznego i Dyrekcji Szkoły Gmina Warszawa-Białołęka nadała placówce 1 marca 2002 roku imię Generała Mariusza Zaruskiego – wielkiego działacza niepodległościowego, taternika (twórca TOPR) oraz żeglarza (kapitan „Zawiszy”).

Pierwsze próby nadania szkole imienia Mariusza Zaruskiego czyniono w latach osiemdziesiątych. Niestety z różnych – oczywistych, przyczyn władze oświatowe tamtych lat nie wyraziły zgody.

1 września 2002 roku przeszedł na emeryturę Pan Piotr Sławiński. Funkcję dyrektora szkoły pełnił przez 28 lat.

W dniu 1 września 2002 roku obowiązki dyrektora szkoły przejęła Pani Renata Gorzkowska.

18 września 2002 roku o godzinie 11.00 nastąpiło uroczyste przekazanie nowych oraz wyremontowanych dawnych pomieszczeń na potrzeby Szkoły Podstawowej Nr 231 w Warszawie, przy ul. Juranda ze Spychowa 10. Koszt inwestycji wyniósł ponad 5,6 mln złotych.

18 IX 2003 roku, w pierwszą rocznicę przekazania szkole zmodernizowanego obiektu wraz z boiskami szkolnymi, odbyła się uroczystość poświęcona nadaniu szkole imienia patrona i przekazaniu sztandaru.

24 II 2007 roku nasza szkoła po raz pierwszy została współorganizatorem dni Białołęki. Do uczestnictwa w obchodach organizowanych przez Białołęcki Ośrodek Kultury oraz stowarzyszenie mieszkańców naszej dzielnicy  Zielona Białołęka została zaproszona nasza szkoła. Od tej pory co roku uczestniczymy jako współorganizator dni Białołęki.

Po sześciu latach pełnienia funkcji Dyrektora Szkoły Pani Renata Gorzkowska przeszła na emeryturę z dniem 1 września 2008 roku.

Do czasu wyboru nowego dyrektora szkoły obowiązki pełniła Pani Anna Stróżecka Szlachcic. Funkcja ta pełniona była przez  Panią Annę Stróżecką Szlachcic do 31 stycznia 2009 roku.

W wyniku konkursu wyłoniony został nowy dyrektor szkoły w osobie Pani Wandy Szczepańskiej, która objęła urząd w dniu 1 lutego 2009 roku i pełniła go do 31 grudnia 2016 roku.

Do czasu wyboru nowego dyrektora szkoły, obowiązki pełniła Pani Beata Mizerska – Wróblewska do 31 sierpnia 2017 roku.

Nowy dyrektor szkoły w osobie Pani Anny Dziewulskiej został wyłoniony wyniku konkursu. Pani Dyrektor objęła urząd  od  dnia 1 września 2017 roku.